Rodzaje sztuk walki

Sztuki walki mogą być z użyciem broni białej lub walką wręcz. Często ich trening służy do nauki samoobrony lub samokontroli wybuchów agresji. Uczy dyscypliny i wytrwałości. Świetnie poprawia sprawność fizyczną i wydolność organizmu. 

Prawie w każdym zakątku świata praktykowano sztuki walki od zarania dziejów. Stąd wyróżniamy różne rodzaje sztuk walki i do najpopularniejszych należą m.in.:

Muay thai (Tajski boks)

Muay thai jest sportem narodowym Tajlandi. Obecnie jest to sport ringowy. Charakterystycznym elementem w walce muay thai jest stosowanie łokci i kolan. Ponadto podczas walki muay thai są również niskie kopnięcia okrężne. W sztuce walki muay thai stosowane są elementy walki w zwarciu, ale nie odbywa się na parterze i nie stosuje uduszeń, ani dźwigni.

Sambo

Sambo jest sztuką walki wręcz, podobną do judo, czy zapasów. Nazwa jej pochodzi z języka rosyjskiego i oznacza walkę bez użycia broni. To bardzo nietypowa sztuka walki, która  łączy w sobie elementy japońskiego ju jitsu, judo, amerykańskich zapasów, francuskiego savate, angielskiego boksu i technik walk ludów zamieszkujących tereny Rosji.

Charakterystyczne są tu uderzenia, kopnięcia, rzuty, sprowadzanie do parteru, dźwiganie i duszenie. Wyróżnia się dwa typy sambo, sportową i bojowe. Sportowa odmiana zwana też jako barba sambo stosuje chwyty, a walki odbywają się na macie. Sambo bojowe dzielimy na sportowe i militarne. W przypadku kiedy sambo sportowe jest tu rozszerzeniem barba sambo, to zaś w militarnej jej odmianie stosuje się tu ataki na najczulsze miejsca na ciele i przeznaczona jest dla elitarnych jednostek wojskowych, policyjnych i tajnych służb.

Krav maga

Krav maga jest sztuką walki w bliskim kontakcie. Jej treningi służą samoobronie. Dlatego doskonali się tu ruchy obronne. Celem ataku stają się najbardziej czułe miejsca na ciele człowieka: oczy, gardło, obojczyki, mostek, nerki, wolne żebra, splot słoneczny, krocze, kolana, staw skokowy. Istnieje dużo kontrowersji dotyczących tej sztuki walki, ponieważ nie posiada ona żadnych reguł, a ciosy często zadawane są “poniżej pasa”.

Capoeira

Capoeira to brazylijska sztuka walki z elementami tanecznymi. Stosuje się tu dynamiczne i szybkie kopnięcia. Salta, skoki, stanie na rękach i głowie są częstymi elementami ozdobnymi w pokazach przed publicznością. Należy jednak pamiętać, że istnieją różne odmiany capoeira, które będą się od siebie różniły.

Taekwondo

Taekwondo jest sztuką walki i samoobrony, która powstała z myślą o wojsku, gdzie była pierwotnie ćwiczona. Rozwinęła się w Korei i została oparta na tradycji i filozoficznych zasadach walki wręcz. Ta sztuka walki opiera się na uderzeniach rękami i nogami w obronie oraz ataku. Już sama jej nazwa wskazuje na jej charakterystyczny styl walki. Tae – oznaczające stopę, Kwon – pieść i Do – sposób.

Brazylijskie jiu-jitsu

Kładzie się tu duży nacisk na walkę w parterze. Brazylijskie jiu-jitsu opiera się przede wszystkim na dźwigniach oraz duszeniach, zabronione są zaś kopnięcia i uderzenie. Trenowanie jiu-jitsu przygotowuje do samoobrony ulicznej.

Kung-fu (Wu shu)

W sztuce walki Wu Shu stosuje się ponad 100 różnych broni chińskiej Mo-Hay. Charakterystycznymi technikami walki są ruchy zaczerpnięte ze świata natury, a dokładnie z walki zwierząt pomiędzy sobą. Dlatego od nazw zwierząt określa się ich style np. styl orła, węża, tygrysa, modliszki, lamparta, niedźwiedzia, żurawia, małpy, motyla, czy nawet styl smoka. Istnieją także style zaczerpnięte ze zjawisk przyrody niekontrolowanych zachowań człowieka jak: styl pijanego, styl ziemi, styl labiryntu, styl kwiatu śliwy, styl ciągłego ataku. Kung fu możemy podzielić na style północy i południa. Północne wykorzystują przede wszystkim pracę nóg jak skoki, kopnięcia, uniki, szybkie zmiany miejsca, akrobatykę, południowe zaś skupiają się na pracy rąk, dążeniu do zwarcia.

Aikido

Aikido polega głównie na unikach, zejściu z linii przeciwnika i wykorzystaniu jego energii. Charakterystycznymi technikami walki są tu rzuty, dźwignie, zwłaszcza na nadgarstki i łokcie. Treningi mogą odbywać się także z bronią – drewnianym kijem lub mieczem Bokken lub nożem Tanto.

Karate

Karate jest sztuką walki bez broni, jak sama jej nazwa wskazuje “droga pustych rąk”. Zadawane są tu ciosy za pomocą twardych części kończyn i stosuje się blokowanie ataków. Wyróżnia się karate tradycyjne i sportowe.

• Karate tradycyjne

Jest to tzw. karate na śmierć i życie, oparte na stylach klasycznych. Wyróżnia się następujące kategorie zawodów:

1. Kumite (wolny sparring) – indywidualne mężczyzn i kobiet oraz drużynowe mężczyzn
2. Kata (formy) – indywidualne mężczyzn i kobiet oraz drużynowe
3. Enbu (demonstracja techniki atak – obrona) – mężczyzna/kobieta i mężczyzna/mężczyzna
4. Fukugo (złożone z kumite i kata) – mężczyzn i kobiet

• Karate sportowe

Karate zawiera w sobie elementy samoobrony. Wykorzystuje się go na zawodach. Wyróżnia się następujące konkurencje:

1. kata indywidualne i drużynowe (demonstracja technik)
2. kumite (walka mężczyzn), w którym walka jest markowana – nie wolno zadawać ciosów w głowę, szyję, piersi, brzuch i plecy.

Spodobał Ci się ten artykuł? Podziel się nim ze znajomymi i udostępnij go!